محمّدصالح زارع‌پور
دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ
در سنت اسلامی راه‌حل‌های متفاوتی برای پارادوکس دروغگو ارائه شده است. بر اساس برخی از این راه‌حل‌ها جمله‌های دروغگو بدون هیچ تناقضی کاذب هستند و هر استدلالی که صدق و کذب توأمان این جمله‌ها را نتیجه دهد مغالطه‌آمیز است. در سنت اسلامی، بیشتر کسانی که از چنین راه‌حل‌هایی دفاع کرده‌اند، از راه‌حل اثیر الدین ابهری (597-663 ه.ق) الهام گرفته‌اند. در این سخنرانی راه‌حل ابهری را معرفی و بررسی می‌کنم و نشان می‌دهم که این راه‌حل به‌طور ضمنی متکی بر دیدگاهی به‌خصوص درباره‌ی شرایط صدق گزاره‌ها است؛ دیدگاهی که خود ابهری به صراحت آن را ذکر نکرده است اما در آثار برخی فیلسوفان بعد از او مورد بررسی و دفاع قرار گرفته است.