پارادوکس دروغگو در منطق نمادین

سیاوش احمدزاده

چکیده:

با وجود این که پارادوکس دروغگو از گذشته برای منطق‌دانان و فیلسوف‌ها شناخته شده بود، اما در اوایل پیدایش منطق نمادین در نیمه دوم قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، توجه چندانی به وضعیت این پارادوکس در منطق نمادین نمی‌شود. در این سخنرانی تلاش خواهیم کرد داستان ورود جمله‌ی دروغگو به منطق نمادین و اولین مواجهه‌ها با آن را در کارهای راسل، رمزی و تارسکی بازگو کنیم و نشان دهیم که در این سیر چگونه این پارادوکس از فرم زبان طبیعی به صورت شناخته شده‌ی امروزی در منطق نمادین تغییر می‌کند. آن‌گاه نسبت و وضعیت جمله‌ها‌ی دروغگو در منطق نمادین را با جمله‌های دروغگو در زبان طبیعی مقایسه می‌کنیم و با ذکر نمونه‌هایی نشان خواهیم داد که چرا توجه به تمایزهای این دو برای حل پارادوکس‌ دروغگو ضروری است.