انجمن منطق ایران برگزار می کند
ایراد سخنرانی در رابطه با سمنتیکس رواداری بر پایه نظریه مدل؛ نقدی بر دو نظریه متاخر توسط داود حسینی
مکان: تهران،خیابان ولیعصر،خیابان نوفل لوشاتو،خیابان آراکلیان،شمارة4
موسسۀ پژوهشى حکمت وفلسفه ایران
زمان: چهارشنبه، 26 فروردین 1394،ساعت 4:30بعدازظهر
باهمکاري موسسةپژوهشى حكمت وفلسفه ايران
ایراد سخنرانی در رابطه با سمنتیکس رواداری بر پایه نظریه مدل؛ نقدی بر دو نظریه متاخر توسط داود حسینی
مکان: تهران،خیابان ولیعصر،خیابان نوفل لوشاتو،خیابان آراکلیان،شمارة4
موسسۀ پژوهشى حکمت وفلسفه ایران
زمان: چهارشنبه، 26 فروردین 1394،ساعت 4:30بعدازظهر
باهمکاري موسسةپژوهشى حكمت وفلسفه ايران
چکیده: نظریه‌های غالب در باب ابهام استدلال می‌کنند که اصول رواداری – نظیر این‌که "هر کس قدش از شخص قدبلندی یک سانتی‌متر کوتاه‌تر باشد قدبلند است" – سازگار نیستند، چون مولد پارادوکس خرمن اند. در پاسخ، دو نظریه زادینی (2008)و ون‌روژ (2010) با این هدف طراحی شده‌اند که نشان دهند چگونه می‌توان رواداری را از پارادوکس رهاند. استدلال خواهد شد که هیچ‌کدام از این دو نظریه موفق نیستند.چراکه هر دو از سمنتیکس بر پایه نظریه مدل بهره می‌برند و در هر سمنیکس این‌گونه‌ای محمول‌ها مرز دقیق دارند و این یعنی اصل رواداری مربوط درست نیست. به عبارتی معنایی که این نظریه‌ها به رواداری نسبت می‌دهند همان معنای شهودی رواداری نیست.نتیجه این خواهد بود که برای رهانیدن رواداری از ناسازگاری، گسست بیشتری از سمنتیکس کلاسیک لازم است. بحث را با برخی ملاحظات کلی در باب این‌که نظریه معنای رواداری چه شرایطی باید داشته باشد به پایان خواهیم رساند.
Model-theoretic semantics for tolerance; a critical review of two recent theories
Abstract: Dominant theories of vagueness argue against the consistency of tolerance principles – such as “anyone who is 1cm shorter than a tall man is tall, too” – on the basis that these principles generate sorites paradoxes. In reaction, there are two recent comprehensive works on how to save tolerance from paradox: Zardini (2008) and van Rooij (2010). We argue that neither theory succeeds. Both theories are based on model-theoretic semantics and in all model-theoretic semantics there exists a sharp boundary for predicates which entails that the relevant tolerance principles are not true.That is, the meaning assigned to tolerance in neither theory is the same as the intuitive intended meaning of tolerance.We conclude that in order to save tolerance from paradox a more radical deviation from classical semantics is required. We close the session with some general considerations about the nature of a meaning theory of tolerance
Abstract: Dominant theories of vagueness argue against the consistency of tolerance principles – such as “anyone who is 1cm shorter than a tall man is tall, too” – on the basis that these principles generate sorites paradoxes. In reaction, there are two recent comprehensive works on how to save tolerance from paradox: Zardini (2008) and van Rooij (2010). We argue that neither theory succeeds. Both theories are based on model-theoretic semantics and in all model-theoretic semantics there exists a sharp boundary for predicates which entails that the relevant tolerance principles are not true.That is, the meaning assigned to tolerance in neither theory is the same as the intuitive intended meaning of tolerance.We conclude that in order to save tolerance from paradox a more radical deviation from classical semantics is required. We close the session with some general considerations about the nature of a meaning theory of tolerance